Кадерле тормыш иптђшем, ђтиебез, яраткан бабабыз!
Без сине йљрђктђге ић кадерле, ић гњзђл хислђр белђн чын књћелдђн туган кљнећ белђн котлыйбыз. Нык сђламђтлек, књћел тынычлыгы, кайгы-хђсрђтсез кљннђр, гаилђ бђхете белђн, якыннарыћныћ ќан ќылысын сизеп, муллыкта яшђргђ насыйп булсын иде.
Котлы булсын, әти, туган
көнең,
Бәхетләрең килсен күренеп.
Куанычлар гына юлдаш
булсын,
Яшә шатлыкларга төренеп.
80 яшь – ул әллә ни күп түгел,
Тырыш, әйдә, йөзгә җитәргә.
Язсын йөзгә җитеп, шатлык
белән
Бергә-бергә гомер итәргә.
Изге теләкләр белән тормыш иптәшең Әминә, улың Салават, киленең Рита һәм онык-оныкчыкларың.