Домой Жизнь татар Ата-ана йөрәге таудан югары, диңгездән тирән…

Ата-ана йөрәге таудан югары, диңгездән тирән…

0
Ата-ана йөрәге таудан югары, диңгездән тирән…

Әти-әни барысын да аңлый, күңеле белән алдан ук сизә, үз баласын нинди бар, шундый итеп кабул итә. Аларның йөрәге кайгыларга түзә, шатлыкларга барсыннан да артыграк куана. Минем дә сезне шундый гаилә белән таныштырасым килә. Бу язмам язмыш сынаулары, бала хәсрәте, көчле рухлы ата-ана турында…

Камышлы районының Яңа Ярмәк авылында яшәү­че Рәфкать һәм Рәмзия Миф­таховларның тату гаиләсен күпләргә үрнәк итеп куярлык. Тырыш, уңган-булган хуҗа­ларның йортларына керсәң, тәр­типкә һәм чисталыкка хәй­ран каласың. Күпләп мал-туар, кош-корт үстерәләр, бакчаларын­да нинди генә җиләк-җимеш юк! 

Рәфкать Рәхимҗан улы ба­лачактан үги әни тәрбиясендә үсә. Акыллы, сабыр бала мәк­тәптә дә тырыш була, кул арасына да иртә кереп, бөтен эшне җиренә җиткереп эшләргә өйрәнә. Колхоз эшенә йөри, тимер-томыр белән кызык­сына. Мәктәпне тәмамлагач, берничә һөнәр үзләштерә, ар­мия сафларында хезмәт итеп кайта һәм гаилә корып җибәрә. Үзе кебек сабыр һәм уңган авылдашы Рәмзияне гомерлек яр итеп сайлый.

Шулай гаилә матур гына яшәп китә. Бер-бер артлы ла­чын кебек ике малай – Ришат белән Ринат дөньяга килә. Ай үсәсен көн үсеп, алар мәктәпкә йөри башлыйлар. Улларының берсе авырып китәр дип ата-ананың уена да килми…

Әйе, язмышка ни язылганны беркем дә белми шул. Ри­натның аяклары сыз­лап яфа­лый башлый, көч-хәл бе­лән генә йөри, ә бераздан бө­тен­ләй аяк­сызлана. Ата-ана, билгеле, балаларын нин­­ди генә табибларга алып бармыйлар, ничек ке­нә дәваламыйлар, тик фай­дасы гына тими…

Рәфкать белән Рәм­зия бө­тен күңел җы­лыларын Ринат­ка бирер­гә тырышалар. Улларына коляска сатып алалар, өйдә укытуга күчерәләр. Шулай итеп, ул 9 сый­ныфны тәмамлый, чы­га­рылыш кичәсенә дә бара.

Моннан берничә ел элек авылдашыбыз На­җия апа Хә­сәнова да шундый ук язмышка ду­чар булган улы Раил белән авы­лыбызга кайтып урнаша. Бер-берсенә охшаш язмышлы Ри­нат белән Раил аерылмас дус­лар­га әвереләләр. Ике егет­кә дә компьютерлар алып бирел­гәч, әле бер өйдә, әле икенче­сендә алар компьютер үзләште­рә­ләр.

Ике ана да бу дуслыкка куанып бетә алмый. Ләкин алар­га озак шатланышып яшәр­гә язмаган була… Көтмәгән­дә Раилнең хәле авыраеп китә һәм ул бу дөнья белән мәңгегә хушлаша.

Ринатның бу фаҗиганы ни­чек кичерүен сүзләр белән генә аңлатып булмый. Ул аша­мый-эчми, сөйләшми, урамда да сирәк күренә башлый. Аның холкы да бик үзгәрә, ә хәле көннән-көн начарлана бара. Рәмзия баласы яныннан бер минутка да китми, юата. Ләкин инде Ринатка берничек тә яр­дәм итеп булмый. Күп тә үтми, ул да мәңгелеккә күз­ләрен йома…

Ә олы уллары Ри­шат өйләнгән, әби-бабай янында инде оныклар бөтерелә.

Кемнән генә сорама, Яңа Ярмәк авылында Мифтаховлар турында бары тик мактау сүз­лә­ре генә ишетәсең. Шулай булмый мөм­кин дә тү­гел. Чөнки Рәфкать бе­лән Рәмзия бик игелек­ле, киң кү­ңелле кеше­ләр. Нинди генә гозер бе­лән мө­рәҗәгать итсәң дә, бо­рып чыгармый­лар, яр­дәм кулы сузарга әзер торалар. Авылыбыз­да нинди генә чара үт­мәсен, Мифтахов­лар гаиләсе – иганәче. Мәк­тәптә яисә клубта бәйрәм-фәлән дисеңме, Сабан туемы – барысы да алар катнашында үтә. Рәм­зиябез – үзешчән сәхнә ар­тисты да әле, ул җырлаганда хәтта сандугачлар да көнлә­шеп тыңлап торалар сыман.

Рәфкать ничәмә еллар инде газ хуҗалыгында эшли, бик күп Мактау кәгазьләре иясе ул. Шуның өстенә суыткычлар (холодильниклар) ремонтлау белән дә шөгыльләнә, моның өчен аерым остаханә дә төзеп куйган. Бер шалтыратудан Рәфкать килеп җитә, ватылган техникага “диагноз” да куя, шундук үзе ясап та бирә.

Ата – улны, ул атаны белми торган бүгенге заманда шун­дый мәрхәмәтле авылдаш­ларым булганга мин куанып бетә ал­мыйм. Алга таба да бер җан, бер тән булып, сөеп-сөелеп яшә­гез. Сез пар килгәнсез, бер-бере­гез өчен тугансыз. Мәхәббәте­гез тигез һәм гомерле бул­сын. Улыгызның, киленегез­нең, оныкларыгызның игелеген кү­реп, шулай исәнлектә-имин­лектә яшәргә насыйп итсен.

Рузалия ГАФУРОВА.

Яңа Ярмәк авылы, Камышлы районы.

Бердэмлек