Сөекле тормыш иптђшем, яраткан ђниебез, кадерле кызыбыз!
Без сине чын књћелдђн туган кљнећ белђн котлыйбыз. Сића озын гомер, нык исђнлек, тормышыћда зур ућышлар, бђхетле, якты кљннђр, телђклђрећ кабул булганын телибез.
Гел шатланып яшђ, хђсрђт
књрмђ,
Тыныч булсын џђрчак књћелећ.
Бђрђкђтле, матур тормыш
сића,
Кояшларга тиће гомернећ.
Иң изге теләкләр белән тормыш иптәшең Руслан, улларың Булат, Айрат, әти-әниең, каената-каенаның, әбиең, апаң һәм энең гаиләләре белән.