Кадерле тормыш иптәшем, кызыбыз, әниебез, кодагыебыз!

Без сине туган көнең белән чын күңелдән котлыйбыз. Көннәрең шатлык белән үтсен, гомер юлларың озын булсын, кайгы-хәсрәт күрмичә, һаман шулай безгә терәк булып, әти белән бергә матур итеп яшәгез. Төпле киңәшең, җылы сүзең, нурлы йөзең өчен рәхмәт.

Кайчан керсәң, өеңнән нур бөрки,

Каршылыйсың якты йөз белән.

Кайгы-хәсрәт җиңеләеп китә

Синең әйткән йомшак сүз

                                           белән.

Язлар гына бүләк итәдер ул

Бу дөньяга синдәй затларны.

Рәхмәтләргә кушып кабул

                                             итче

Йөрәктәге барлык назларны.

Бђйрђмнђрећ синећ шундый

                                            якты,

Йљзлђрећдђ балкый елмаю.

Џђрвакытта шундый булып

                                        кал син,

Беркайчан да белмђ моћаю.

Изге теләкләр белән тор­мыш иптәшең Ильяс, әнилә­рең Маһинур, Наилә, кызың Алсу, улың Салават, киявең Ислам, кода-кодагыең Минтимер һәм Мәүлия.