Кадерле кызыбыз, тормыш иптәшем, әниебез, туганыбыз!

Без сине чын књћелдђн туган кљнећ белђн котлыйбыз. Сића озын гомер, тђнећђ исђнлек, ќаныћа тынычлык, гаилђћђ иминлек, бђхетнећ тулысын, мђхђббђтнећ олысын телибез. Алдагы гомер юлларыћны пар канатлы яшђп, кайгы-хђсрђтсез, бђхет-шатлыкта њткђр. Ходай сине бездђн, безне синнђн аермасын.

Котлы булсын туган көнећ,

Шатлык балкып торсын

                                       йљзећдђ.

Безнећ љчен мђћге кадерле син,

Рђхмђт яусын барсы љчен дђ.

Син бит безнећ љчен якты

                                             кояш

Синнђн нурлар алып яшибез.

Озак яшђ, мђћге яшь бул,

Ић кадерле якын кешебез.

Изге теләкләр белән әти-әниләрең, тормыш иптәшең, улың гаиләсе белән, энеләрең гаиләләре белән.